Doe ik het of niet?

Gepubliceerd op 25 augustus 2016 om 16:04

Zal ik een blog starten of niet? Onvoorstelbaar hoeveel uren ik hier over nagedacht heb. Hierover gesproken heb met mijn partner. Is het zinvol dat ik dit doe? Voor mezelf? Voor anderen? Waarom wil ik dit doen? Ik voel dat ik dit wil doen maar waarom doe ik het dan niet gewoon? …

Allemaal vragen die door mijn hoofd bleven spoken tot ik een interessant artikel las over het doorhakken van moeilijke beslissingen. Dit voor mensen die net zoals ik uren kunnen piekeren, honderden scenario’s kunnen afspelen in hun hoofd om dan uiteindelijk niet tot een beslissing te komen of de stap niet durven zetten om actie te ondernemen.

 

Mijn toegepaste stappen:

  1. Wat is je plan/doel?

Ik zou graag mijn emoties en gedachten neerschrijven in een blog. De vele notities en krabbels die ik her en der verzameld, in een chronologisch verhaal neerschrijven dat mijn veranderingsproces weergeeft. Het helpt me immers om emoties en dingen te verwerken, gebeurtenissen te plaatsen. Het doet me gewoon deugd om te schrijven.

 

  1. Wat wil je met deze blog bereiken?

Mijn eigen verwerkingsproces levend houden en zo beter bepaalde eigenschappen van mezelf onderzoeken, voelen, aanvaarden, bijsturen of eventueel verder laten groeien. Ontdekken wie ik nu eigenlijk ben en deze zoektocht visueel maken voor mezelf.

 

3. Wat zijn de voordelen van een blog?

Mezelf wel degelijk aanzetten om actie te ondernemen en dingen te proberen om zo niet alleen in mijn denken te blijven hangen.

Andere mensen ondersteunen die vergelijkbare processen doorlopen. Hen tips doorgeven die mij geholpen hebben, inzichten delen die ik kreeg door hulp van anderen of boeken.

Laten zien aan mensen zonder depressie wat deze ziekte eigenlijk doet met het denken, voelen en functioneren van iemand zodat zij hier begrip voor kunnen opbrengen en hier eventueel anders mee kunnen omgaan.

 

  1. Waar ben je ben bang voor?

Om mezelf helemaal bloot te geven aan iedereen en hiervoor veroordeeld te worden in het dagelijkse leven.

 

  1. Wat is het ergste dat je kan overkomen?

Dat niemand het leest en dat diegenen die het lezen me negatief veroordelen.

 

Conclusie:  Ik waag het er op. Ik heb niets te verliezen. Als niemand het leest is dat prima en houd ik er een goed verslag aan over van hoe ik me door deze levensfase heb geworsteld. En diegenen die me veroordelen: een (voor)oordeel zegt meer over hen dan over mij. Dus dat ga ik proberen los te laten.

Dus mag je regelmatig een item van mij verwachten. Dat kan iets zijn waar ik mee zit, of een verhelderend boek dat ik gelezen heb, een baaldag, een positieve noot, een creatieve verwerking. Of zelfs een verslag van iets dat ik uitgeprobeerd heb.

 

Geef gerust je email in, dan krijg je telkens een mailmelding wanneer er een nieuwe blog verschenen is. Dan hoef je niet te zoeken en kan je rustig zelf kiezen wanneer je deze wil lezen.

En wil je graag reageren, zeker doen!

 

GOOD LUCK TO MYSELF!

 


 »

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.