Wie ben ik echt?

Gepubliceerd op 29 januari 2018 om 13:27

Als moeder van twee kinderen die zich al in hun pubertijd bevinden, 20 jaar getrouwd, sinds enkele jaren werkende in de kinderopvang na een rijke carrière van 17 jaar in het onderwijs, werd ik in september 2016 getroffen door een burn-out.

“Een burn-out ik, dat was toch niet mogelijk. Wat zegt die dokter nu toch? Dat was iets voor zwakkelingen.

En ik was toch niet zwak!? Een paar dagen rusten en ik zou wel weer aan de slag kunnen zeker?”

Niet dus. Na drie maanden ben ik met een klein hartje terug aan de slag gegaan. Om dan een jaar later, ook mede door verschillende familiale omstandigheden, terecht te komen in een depressie.

Ik liet me op 7 januari 2018 vrijwillig opnemen op een PAAZ afdeling in het ziekenhuis omdat ik echt niet meer verder kon. Slapeloze nachten, constant gepieker, geen energie, negatief denken, angsten voor dingen die normaal vanzelfsprekend waren, de moed niet kunnen opbrengen om mezelf en anderen te verzorgen… normaal functioneren lukte me niet meer.

Daar heb ik drie weken verbleven, ben ik tot rust kunnen komen en heb ik enorm veel handvaten aangereikt gekregen om met mezelf en verdere begeleiding natuurlijk, mijn depressie te boven te komen.

Ik ben nu op een punt in mijn leven dat ik voel dat ik op zoek wil gaan naar wie ik ben. Ik, los van het verleden, los van mijn werk, los van mijn gezin, familie en vrienden. Enkel ik, wie ben ik? Waar houd ik van? Wat geeft me energie? Welke weg wil ik nog bewandelen in de toekomst? Wie is dat onbezorgde, kleine meisje in mezelf dat ik in de loop der jaren uit het oog verloren heb?

Allemaal vragen waar ik (en ik denk misschien nog andere mensen) mee worstelen. Samen met de lezer wil ik mijn zoektocht beleven omdat ik merk dat het neerpennen van mijn gedachten en emoties me helpt bij mijn herstel. Ik geloof nu oprecht dat ik uit deze depressie sterker en authentieker zal komen.

En misschien kan ik via deze weg ook andere mensen inspireren, of iemand een hart onder de riem steken of gewoon een persoon laten voelen dat hij/zij niet alleen is met al die muizenissen in het hoofd. Dit zodat ook jij kracht kan opdoen om jezelf in je echtheid te ontdekken!

 


«   »

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.